Weer terug
Hallo daar ben ik weer, het is nu midzomer en het is dus al een tijdje geleden dat ik iets meldde in deze column. Dat lag niet aan mij maar meer aan mijn baasje, hij had iets van een dip of zo, van mensen snap ik toch al weinig.

Wij bamboes hebben heel andere dingen aan ons hoofd, van hoe kom ik komende winter weer fatsoenlijk door, of, gaat het nu eindelijk nog eens regenen? Sommigen van ons staan op een ongunstige tochtplek en dat is niet leuk in het koude seizoen, het kan er behoorlijk guur zijn. Water, daar zorgt Arn meestal wel voor. Het kan even duren maar hij doet het wel!

Lange winter
Doordat het na de lange winter een vrij koude lente werd zijn onze nieuwe halmen heel laat uitgelopen en sommigen worden dan ook niet zo lang als vorig jaar. Maar dat is het werk van Moeder Natuur en daar hebben wij niet zo’n moeite mee. Het probleem zit hem meer in de komende koude maanden, als onze halmen dan nog niet genoeg zijn afgehard zijn er bij streng winterweer opnieuw kans op vorstschade. Gelukkig zijn de meeste van ons op ‘De Oerkracht’ vrijwel ongevoelig voor strenge winterkoude!

Fenna’s snoeptuin
Als opperbamboe Sjang hou ik natuurlijk alles goed in de gaten maar dat wisten jullie natuurlijk al. De grote vijver die langs de Pseudosasa japonica lag heeft Arn vorig jaar dicht gemaakt, hij had namelijk een kleinkind gekregen, tja en die dingen gaan volgens hem niet samen. Het was een heel karwei maar hij heeft het geklaard, nu kwam bij hem natuurlijk direct de vraag, wat plant ik op die lege plek? Na wat gepeins en een wandeling door de bamboetuin wist hij het, blauwe bessen want die stonden precies midden in de bamboetuin en daar had hij, wat ik al wist, andere plannen mee. Hij wilde daar ook een Phylostachys sp. ‘Shanghai 3’ planten. Een reserve misschien voor het geval ik het loodje leg, in een nog koudere winter als in jan.’09? Dus die blauwe bessen werden verplant, het was begin april en dat ging nog best. Frambozen, nog meer blauwe bessen, doornloze bramen, aalbessen en een pruimenboom, van die lekkere blauwachtige werden aangeplant. En toen maar hopen dat ze bij Fenna in de smaak zullen vallen. De eerste keer dat hij haar meenam naar dit snoeptuintje plukte hij een framboos af en at die op. Zijn kleindochter hoef je dat niet nog eens voor te doen, ze pakte de eerste de beste rode vrucht eraf en stopte hem in haar mondje, precies zoals haar opa dat deed. Een tijdje later kwam ze een weekje logeren. En omdat ze ’s morgens een fruithapje pleegde te eten nam opa haar steeds mee naar ‘Fenna’s snoeptuintje’ en ze at gelijk alles, soms zelfs die nog groen waren. Dit snoeptuintje is echt een schot in de roos!



< vorige volgende >