Sjang
Hoi, even voorstellen, ik ben Sjang, eigenlijk heet ik Phyllostachys sp.’Shanghai 3’ maar bij ons in de tuin doen wij bamboes niet zo moeilijk (ons baasje wel). Dat Latijn ligt ons niet zo, vandaar. De tuin waarin ik woon is geen gewone tuin, het is meer een bamboekijktuin voor mensen. Hij ligt in het zuiden van ons land in het meandergebied van de Maas. Ik sta bij de ingangspoort van die tuin, en van daaruit kan ik niet alleen zien wie er binnenkomt maar overzie ik ook de hele tuin, niets ontgaat mij, tenminste, dat denk ik toch! Oei, bijna vergeten, de tuin waarin wij bamboes staan heeft ook een naam: De Oerkracht. Waarom die zo heet hoef ik aan onze bamboevrienden niet uit te leggen. Vanaf nu ga ik jullie verhaal doen van wat er zoal gebeurt in onze tuin.

18 januari
Tjonge jonge, wat ging het tekeer, wat een wind. De laatste buienlijn, rond 17:50 uur die dag ging plaatselijk gepaard met windstoten ver boven orkaankracht. Niemand van mijn familie is er gewond van geraakt. Er waren wel een aantal bomen omgekieperd, die zijn niet op ons gevallen, gelukkig. Onze halmtoppen (wij zijn nog niet zo oud en dus heel lenig) geselden moeder aarde dat het een lieve lust was. Ja die kreeg er behoorlijk van langs. De tunnel, waar onze kindjes gehuisvest zijn en waar ons baasje, Arn heet hij, probeert hen op te voeden, (opkweken dat lukt nog wel maar opvoeden, hó maar, die gaan waar zij dat willen, net hun ouders!) die tunnel dus, was bij de laatste stoot helemaal ontdaan van zijn omhulsel, alleen het ijzeren karkas en de deur was het enige wat nog overeind stond! De dagen erna werd in rap tempo, met wat kunst en vliegwerk, alles weer in oude staat terug gebracht. Wij konden gerust zijn, onze kindjes stonden weer in de luwte, en konden bekomen van de doorstane angsten en, er kon weer aan de opvoeding gewerkt worden, ha,ha.

Oorverdovend
Soms kan iets oorverdovend zijn terwijl je niets hoort. In deze toestand was de bamboetuin in dit voorjaar. Je hoorde niets en toch was er die enorme explosie van kracht, overal schoten halmen als paddestoelen, sorry, bamboes uit de grond. Ze werden niet alleen heel hoog ten opzichte van het voorafgaande jaar maar ook de dikte nam enorm toe. Ons baasje, nou nee, hij is meer onze verzorger of zoiets, och wat maakt het ook uit, moest dus zonodig gaan meten. Hij wil het wel precies weten, dan kan hij aan zijn bamboevriendjes vertellen hoe goed hij ons verzorgd heeft. Eerlijk gezegd, wij hebben het hier ook heel goed naar onze zin! Na heel wat heen en weer geloop, gemeet, geschrijf en getel was hij eruit: tussen de 40 en 95% toename van de dikste halmen dit jaar vergeleken met de dikste van vorig jaar. Dat hadden wij te danken aan die schitterende groeizomer het jaar ervoor, super man!

‘De Oerkracht 2'?
Niet ver van de bamboetuin heeft Arn een soort onderkomen geregeld voor onze opgroeiende jeugd, die zijn al wat groter en passen niet zo goed meer in de tunnel. Hoe dat opvangcentrum gaat heten weet hij nog niet, dat gaat hij zeker nog uit vinden, reken daar maar op. Ook een regeninstallatie is er aangelegd, maar de transportleiding is wel heel erg dun. Tja, die had hij nog liggen in de schuur en bij gebrek aan een dikkere… Hij moet op de kleintjes letten (eurocenten wel te verstaan). Ondanks dat dunne pijpje wordt onze jeugd toch behoorlijk nat gehouden.


< vorige volgende >